Playground

(voor Nederlands scroll naar beneden)

Recently I discovered bouldering and now I am the proud owner of a pair of climbing shoes and a subscription to the bouldering hall in the area.

Every time I go there it feels like one big playground. And what is also nice: up till now every visit it gets better and I can climb routes I couldn’t do before. But it’s mostly the fun that keeps me want to go.

As yet we did not buy any magnesium or other grip improving powder because we were fine without. And I think I am still fine without, but the sweaty hands of the boyfriend definitely are not.

That’s why we need some magnesium and a climbing bag. Magnesium is something I cannot diy, but a climbing bag I can make myself! So I looked up instructions for a small bag and went on making one. (The instructions I used can be found here.)

I didn’t think it was necessary to make the inside close apart from the outside, that’s why I sewed the lining without a extra string attached. Because the outside fabric was not that sturdy, I used it folded so I could also make a tunnel for the string at the same time.

In the end I discovered I was a bit too relaxed with following instructions, because the bag came out a bit too long and small. If someone told me I made a bottle cover/warmer I would believe that. But, hey, for now it’s just fine and I am probably going to make another one that is a bit bigger, because it only took me an hour and a few scrapes of fabric (plus an old shoe lace :D).

Now back to the playground!

Speeltuin

Een tijdje terug heb ik het boulderen ontdekt en nu ben ik de trotse eigenaar van een paar klimschoenen en een passepartout bij de dichtsbijzijnde boulderhal.

Elke keer als ik daar ben voelt het als een grote speelplaats. En wat ook leuk is: tot nu toe gaat het bij elk bezoek iets beter en klim ik routes die daarvoor nog te lastig waren. Maar het belangrijkste is wel dat het gewoon superleuk is om te doen.

Tot nu toe hebben we nog geen magnesium of ander soort gripverbeterend poeder gekocht, omdat het prima ging zonder. En ik denk dat het bij mij nog steeds prima gaat zonder, maar de zweterige handen van het vriendje kunnen wel wat grip gebruiken.

Daarom hebben we wat klimpoeder nodig en een pofzak. Magnesium kan ik niet doe-het-zelven, maar een pofzak kan ik nog wel maken! Dus zocht ik de instructies op voor een kleine pofzak en ging er mee aan de slag. (De instructies die ik gebruikt heb, vind je hier – wel in het Engels.)

Ik vond het niet nodig om de binnenkant nog van een aparte sluiting te voorzien dus heb ik de voering vastgenaaid aan de buitenkant zonder een koord om de voering vast te maken. Omdat de stof voor de buitenkant niet zo stevig was heb ik deze dubbel gevouwen gehouden en op deze manier had ik meteen de tunnel voor het sluitkoord.

Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik de instructies iets te relaxed gevolgd heb, want het zakje is een beetje te lang en smal geworden. Als iemand me zou vertellen dat ik een flessenwarmer gemaakt heb, zou ik dat geloven. Maar, ach, voor nu is het prima en ik ga er waarschijnlijk nog eentje maken die iets groter is. Ik kon het in een uurtje maken met een paar restjes stof (en een oude schoenveter :D).

Nu terug naar de speeltuin!