The Collab Dress

(voor Nederlands scroll naar beneden)

In the previous post I told you that I would later share my special dress with you. I wore it last week at my brothers wedding, so now I can show it here as well . Because I am not a real ‘high heels and evening dress’ kind of person I wanted to make a dress that would fit me, as well as be festive. Plus I was my brothers witness, so an extra reason to make something special.

Searching for some inspiration I saw a picture on the Facebook page of TST fabrics. It showed a beautiful long black dress with poppies at the bottom. I asked if they had a pattern for the dress, so I could make it once I bought the fabric. Unfortunately it was just an inspirational photo, without a pattern. Without a fitting pattern I didn’t want to buy the super expensive fabric, in case I would mess up.

What to do now? I knew what type of dress I wanted to make, but I didn’t have a pattern. And the search for nice fabric was not very succesful.

I don’t know how, but suddenly I realized that I could make a dress with a self-painted bottom part. Well, not me, but my mom. I sew, she paints and together we made a dress. For me it was extra special to wear a dress painted by my mom. I bought simple black fabric (unfortunately not organic, I really hope fabric stores will offer more organic fabrics in time….) and the pattern problem solved itself. By that time the new La Maison Victor arrived with just the pattern I needed. The only thing I had to do was lengthen the Pia dress and add a small elastic band in the waist, because the fabric was so heavy (this way the waist would be better defined).

My mom used the same acrylic paint she uses to make her paintings, but mixed it with a textile medium. This way the colors still appeared bright and I could fixate the paint by ironing the back side. Now I should be able to wash my dress, without the colors disappearing.

I am so excited about my dress, because I like the fact that I made it together with my mom. Plus, in my eyes, it turned out just perfect. So maybe I should start a clothing line in collaboration with my mom 🙂

Oh and from a piece of ‘test’ fabric I made a small purse. I have enough for more bags and purses. Maybe I will make a few more, they make great and unique gifts!

~~~~~~~~

Een Beetje van Mezelf en een Beetje van Mammie

In de vorige blogpost vertelde ik je al dat ik later mijn zelfgemaakte ‘speciale jurk’ hier zou delen. Ik droeg ‘m vorige week op de bruiloft van mijn broertje, dus kan ik het nu ook hier met jullie delen. Omdat ik niet echt een ‘hoge hakken en avondjurk persoon’ ben, wilde ik graag een jurk maken die bij me zou passen, maar vooral ook feestelijk zou zijn. Daarnaast was ik getuige van mijn broertje, dus een extra reden om iets speciaals te maken.

Zoekend naar inspiratie zag ik een interessante foto op de Facebookpagina van TSTstoffen. Er stond een mooie lange zwarte jurk op met klaprozen langs de onderkant. Ik heb gevraagd naar het patroon van deze jurk, zodat ik met de stof precies dezelfde jurk kon maken. Helaas was het slechts een foto ter inspiratie, zonder deelbaar patroon. Maar zonder een patroon wilde ik deze hele dure stof niet kopen, voor het geval ik het zou verknippen.

Wat nu? Ik wist welke jurk ik wilde maken, maar had geen patroon. En de zoektocht naar een mooi stukje stof was ook niet echt een succes.

Ik weet niet hoe, maar plotseling bedacht ik me dat ik ook een jurk kon maken en daarbij zelf de onderkant kon beschilderen. Nou ja, ik niet, maar m’n moeder. Ik naai, zij schildert en samen hebben we een jurk gemaakt. Voor mij was het extra speciaal om een jurk te dragen die door mijn moeder beschilderd was, omdat ik het zou dragen op m’n broertjes bruiloft.

Ik kocht simpele zwarte stof (helaas niet biologisch, ik hoop echt dat stoffenwinkels meer bio-stoffen gaan aanbieden) en het patroonprobleem loste zichzelf op. Tegen die tijd was de nieuwe La Maison Victor verschenen met precies het patroon wat ik nodig had. Het enige wat ik moest doen was de Pia jurk langer maken en een smal elastieken bandje in de taille rijgen, omdat de stof zo zwaar was (op deze manier zou de taille beter uitkomen).

Mijn moeder gebruikte dezelfde acrylverf die ze normaal ook gebruikt bij het schilderen, maar dan gemengd met wat textielmedium. Op deze manier zijn de kleuren helder gebleven en kon ik de verf fixeren door de jurk aan de achterkant te verhitten mbv een strijkijzer. Nu kan ik de jurk wassen, zonder dat de verf eraf gewassen wordt.

Ik ben heel blij met mijn jurk, ook omdat ik het samen met m’n moeder gemaakt heb. Daarnaast vind ik de uitkomst supermooi. Ik moet misschien maar een kledinglijn beginnen samen met m’n moeder 🙂

Oh en uit het stukje ‘teststof’ heb ik een klein tasje gemaakt. Ik heb genoeg voor nog een paar tasjes, dus misschien maak ik er nog wel een paar. Leuk en uniek als (kerst)kado!